Reint ken ik voornamelijk door de gesprekken met Lotte als we met zijn vieren, An, Janti en ik een paar dagen fietsten. Daarbij werd er natuurlijk over onze mannen, kinderen en verdere familie gesproken. Uiteraard ook wel over andere zaken. Zo ken ik Reint als de man die genoot van de boottochten en de man die een boot bouwde. De interesse voor zijn treinen en natuurlijk ook zijn aandacht en vreugde voor de lieve kleindochters, samen met Lotte.
Ik hoop dat deze mooie herinneringen voor jou, Lotte, je dochter en zoon en de vier meisjes troostend zullen zijn. Al zal het gemis groot voor je blijven.
Lieve groeten van Truus van Soest.
Reint was een hele aardige en sympathieke man. Ik heb met 2 andere vriendinnen van Lotte een paar keer een paar dagen gelogeerd bij hen thuis. Reint vond dat heel gezellig.
Hij was zeer gastvrij, was belangstellend en we konden over van alles praten.
Ook maatschappij en politiek kwam aan de orde. En ook voor ons wel en wee had hij belangstelling. Hij praatte ook en met terechte trots over zijn kinderen en kleinkinderen.
Het was altijd heel gezellig en ik denk met veel plezier terug aan die dagen bij Reint en Lotte.
Lieve Lotte, Maaike, Geert en verder familie,
Gecondoleerd met het verlies van Reint.
Ik herinner me hem als een aardige, geïnteresseerde man, die elke keer als we elkaar in Nieuw-Vennep bij mijn ouders zagen, vroeg hoe het met ons en de kinderen ging.
Ik herinner me onder andere dat ik bij jullie in Warmond heb gelogeerd. Ik hoorde de trein voorbij komen, maar jullie hadden er geen last meer van. Ook zijn we een keer ergens naar toe gegaan op de fiets (geen idee meer waarheen) en ik moest achterop. Volgens velen een voorrecht, maar ik wilde liever zelf fietsen!
Sterkte met het verwerken van dit verlies,
Margot Radema (en Marcel, Dorine en Jasper)
Lieve Lotte, Maaike, Geert en verdere familie,
Gecondoleerd met het verlies van Reint.
Denkend aan Reint komt er een aantal herinneringen boven:
Het zal in 1956 of '57 zijn geweest dat Reint in een weekend langskwam bij ons in Glimmen. Hij zat in dienst, in mijn herinnering in Assen. Zijn blozende, opgewekte verschijning in dat groene uniform maakte wel indruk.
Veel later: Reint op de prachtige, zelfgebouwde stoomlocomotief tijdens de "stoomdagen" bij Nienoord in Leek, jaarlijks rond Hemelvaart. Hij was enthousiast en blij, trok met de locomotief een serie wagentjes waarop een heleboel vrolijke kinderen.
En november vorig jaar: bij ons bezoek in Koudum had Lotte het van Reint laten afhangen of we nog een tochtje met de Ondine zouden gaan maken. Bij Reint geen twijfel: we maakten dat boottochtje naar Hindeloopen, waar we ook nog met z'n vieren gewandeld hebben. Terug gezellig thee in de stuurhut.
We genoten allemaal van het samenzijn, het landschap, het varen zelf. Reint nam het landschap diep in zich op, was zich er ongetwijfeld bewust van dat het z'n laatste vaartocht kon zijn, wat inderdaad zo was.
Reint heeft zijn leven met overgave geleefd. Hij genoot van de wereld, van de mensen om zich heen, van techniek, van zijn vakmanschap.
Heel veel sterkte gewenst.
Lotte, kinderen en kleinkinderen,
Gecondoleerd met het verlies van je man, jullie vader en opa.
Het zal een heel gemis voor jullie zijn en wij wensen jullie dan ook heel veel sterkte.
Ook wij als buurtvereniging zullen Reint zeker missen.
Was er een activiteit van de buurtvereniging b.v. een wandeling in Leeuwarden of Bolsward, een nieuwjaarsbijeenkomst, een barbecue of anders dan waren Reint en Lotte meestal aanwezig.
Reint genoot van die activiteiten en zat altijd vol verhalen o.a. over zijn geliefde stoomtreinen en over de boot.
Ook in de wijk was hij altijd in voor een praatje.
Reint was een fijne buurtgenoot.
Lieve lotte
Als wij aan reint dachten dan denken wij aan het laatste weekeind waar we samen zoveel van genoten hebben,met de bijzondere uitleg van reint over het mooie Friesland
Mijn mooiste herinneringen zijn de vele trektochten die Reint en ik gemaakt hebben in de vakantieweken van LIS. Deze tochten met fiets en tent door Zuid-Limburg, langs de Rijn en de Moezel, alsook de tochten met zeilkano en Zeilboot in Friesland en de kop van Overijsel hebben geleid tot onze blijvende vriendschap.Ook en nog vers in ons geheugen zijn de NS en stadswandelingen die we met ons vieren de laatste jaren gemaakt hebben Zij blijven als een mooie herinnering bij ons.
Kors en Riet Kegel.
Lang geleden heb ik in Warmond Lotte en Reint leren kennen. Wij waren bijna buren, er zat maar één huis tussen ons. Reint, een enthousiast zeiler, heeft zonder enige twijfel het zeilvirus aan mij en Rob doorgegeven. Lange tijd lagen onze boten in dezelfde haven. Na Rob’s overlijden maakte Reint, en daar was ik heel blij mee, een hangertje met een afbeelding van onze oude Meerschuymer erop. Ik heb het jaren met plezier gedragen.
Als buren bleven wij elkaar volgen, ook na ons vertrek uit Warmond,
een onvergetelijk verjaardagsfeestje van Arjen die 7 jaar werd. Met als topattractie: Reint met de stoomlocomotief!
Hierbij een mooie foto
Vandaag zijn wij bijeen om de laatste eer te bewijzen aan Reint; mijn dierbare neef.
Er zijn twee herinneringen die met kop en schouders boven al onze ontmoetingen uitsteken t.w.:
17 augustus 2006. Op deze warme zomerdag hebben wij gezeild en tijdens deze tocht werd ik gebeld door mijn makelaar: de garage van tante Lies (mijn moeder) was verkocht.
Wij hebben daarna gezellig gedineerd om dit heuglijke feit te vieren. 26 april 2008.
Toen hebben wij in het Zuiderpark in Den Haag jou en Lotte ontmoet. Jij was machinist op jouw zelfgebouwde mini-stoomlocomotief. Er waren diverse aanhangwagens aangekoppeld met bankjes daarop.
Daar maakten mijn kleinzoon Mike met schoondochter Silvie dankbaar gebruik van; Mike had genoten!
Wederom was het prachtig weer; we hadden tante Meta meegenomen en het werd een bijzondere familiedag.
Natuurlijk hebben nog veel meer herinneringen aan jou & Lotte, maar deze twee zijn ons het dierbaarst…
Dag Reint,
een laatste groet van ons
hier nog de foto
Lieve Lotte,
Namens het bestuur van de Vrienden van De Vlijt willen we je laten weten dat wij Reint's bijdragen aan onze Friese Molendagen altijd buitengewoon hebben gewaardeerd.
De tochtjes met zijn prachtige "trekkertje" zullen bij ontelbare Koudumer kinderen in het geheugen gegrift blijven!
Roel Venema.
Lieve Lotte, Maaike en Rian, Nienke en Julia, Geert en Jolien, Floor en Anne.
Gecondoleerd met het overlijden van je man, je vader, je schoonvader, je opa.
Wat een verlies zo'n lieve man!
We begonnen in 1965 als boven-bovenburen op de flat aan de Zijl. Onze kinderen Geert en Margot gingen er samen naar de kleuterschool. Toevallig hadden Reint en ik, Horst, een Heinkel scooter. Ik heb van Reint geleerd hoe je die zelf kon onderhouden.
We gingen wel meezeilen op De Kaag en later in Friesland. We kwamen op elkaars verjaardagen en zelfs in november kwam Reint en Lotte nog naar Janny's verjaardag.
Veel plezier hebben we gehad bij onze stedentrips met dagtreinen die we vanaf 1995 samen hebben gedaan. Spannend was het met welke bus of trein we moesten.
We zijn, nu als vrienden, in die 20 jaar 12 keer op reis geweest. We bezochten de steden Praag (1995), Berlijn (1997), Dresden (2004), Boedapest en München (2006), Parijs (2008), Bern en Rome (2010), Barcelona (2011), Wenen (2012), Londen (2013).
In 2000 hebben we samen gekampeerd in Hannover en de Wereldtentoonstelling bezocht. In 2001 hebben we in St. Goar aan de Rijn een motorboot gehuurd en op de Rijn en Moezel gevaren tot Trier en weer terug. Wij durfden dat omdat Reint al bijna zijn hele leven had gevaren.
Onze laatste reis was in 2015 met de trein langs de Rijn naar Interlaken. Dat was een jaar na de operatie van Reint. We hebben daar de tandradbanen in het Berner Oberland gedaan.
Op de foto staan we op de berg de Niesen op 2362 meter hoogte met op de achtergrond de Jungfrau. Tenslotte liet Reint zich ook overhalen om vanaf het hoogste spoorwegstation van Europa, de Kleine Scheidegg, door de berg naar de Jungfraujoch op 3454 meter hoogte te gaan. Daar boven op het platform waaide het hard aan een kant en dat vond Reint niet lekker. Toch kwam hij nog even naar de kant waar je in de luwte stond. En als de wolken even plaats maakten voor de zon hadden we een fantastisch uitzicht naar beneden.
Op de terugreis in de trein naar huis zei Reint: Ik ben toch blij dat we deze reis hebben gemaakt en ik ben er trots op dat het mij is gelukt.
We wensen jullie allemaal troost om dit verlies van Reint te dragen.
Lotte, we zijn er voor je.
Janny en Horst Radema
Liebe Lotte,
wir kennen uns schon als kleine Kinder in Deutschland. Auch später ist der Kontakt zu Dir und Deiner Mutter immer bestehen geblieben, auch wenn wir uns nicht oft gesehen haben. Das blieb auch so nach Deiner Heirat mit Reint.
Mit Reint verband mich immer seine Liebe zu alter und neuer Technik, Dampf und Eisenbahnen. Er war ein liebenswerter, lebenbejahender Mensch, der stets auch um seine Familie besorgt war.
Wir werden ihn in guter Erinnerung behalten.
Mijn herinneringen aan neef Reint gaan terug tot het eind van de vijftiger jaren, aan boord van de "IJsselstroom", de motorboot van oom Geert en tante Jantje, waarop ik verschillende zomers meevoer en zeemanschap van mijn oom leerde.
Wat Reint en mij bond, was de liefde voor het water, voor het zeilen. Veel contact hadden we niet, maar we bleven via-via wel op de hoogte van ons wederzijdse reilen en zeilen: Reint en Lotte met hun Jakonkruiser, Carla en ik met onze Pionier "Arwen", later plaats makend voor de grotere Rival 34 met dezelfde naam, waarmee we onze wereldreis van 12 jaar hebben gemaakt.
De motorboot waarmee Reint en Lotte de laatste jaren prachtige tochten hebben gemaakt, tot Berlijn toe, hebben we vorig jaar oktober pas voor het eerst gezien. Reint wilde, ondanks zijn ziekte, toen nog een eind met ons gaan varen, maar dat ging niet door omdat we andere afspraken hadden. Van een volgende keer is het niet gekomen.
We hebben wél de boot bekeken, en het vakmanschap van Reint bewonderd.
Reint, de man met de gouden handen: wat hij bedacht, kon hij maken. Een rustig, stabiel mens, een handwerksman. Zó zal ik me Reint herinneren.
Rinze
Lang geleden heb ik in Warmond Lotte en Reint leren kennen. Wij waren bijna buren, er zat maar één huis tussen ons. Reint, een enthousiast zeiler, heeft zonder enige twijfel het zeilvirus aan mij en Rob doorgegeven. Lange tijd lagen onze boten in dezelfde haven. Na Rob’s overlijden maakte Reint, en daar was ik heel blij mee, een hangertje met een afbeelding van onze oude Meerschuymer erop. Ik heb het jaren met plezier gedragen.
Als buren bleven wij elkaar volgen, ook na ons vertrek uit Warmond, Haaswijk werd onze nieuwe stek. Daar woonden wij honderd meter van elkaar aan dezelfde houtsingel. Na een inbraak bij mij beveiligde Reint op een echt professionele manier met solide inbraakveilige sloten mijn schuifpui.
Reints Friese bloed trok hem terug naar het heitelân, Lotte en Reint kochten in Koudum een mooi vrijstaand huis en een nichtje van mij nam hun woning in Oegstgeest over, de leegte die zij na hun vertrek achter lieten was daardoor minder groot, want hun oude huis bleef voor mij gewoon open, terwijl Lotte en Reint al in Friesland woonden.
Reint het gaat je goed bedankt.
Janie en Jos
Lieve Lotte, Maaike en Geert en verdere familie.
Gecondoleerd met het verlies van Reint.
Toch nog wel een schok, ondanks de wetenschap dat dit helaas te verwachten was.
De volgende herinnering wil ik graag met jullie delen: Het zal ongeveer zo'n 35 jaar geleden zijn, of zelfs langer, dat ik als tiener alleen met de lijnbus bij jullie kwam in Warmond om een dagje met de stoomtrein rond te rijden. Ik vond het een geweldige dag, die ik nog steeds koester, want wat een belevenis was dat! Verder de bezoekjes die jij, Lotte, met Reint maakte naar mijn ouders in Nieuw-Vennep en elkaar daar dan troffen en hoe ik Reint dan hoorde praten over zijn beroep van instrumentenmaker. Hoe hij mij wat materialen schonk, die ik eventueel zou kunnen gebruiken om er sieraden van te maken. Die liggen nog steeds bij mij in de kast. Reint vond dat ik best een switch kon maken van goudsmid naar instrumentenmaker. Hij heeft mij niet kunnen overhalen. ;-) Ik vond (en vind) het altijd leuk om jullie weer te zien!
Ik wil jullie toch nog de volgende woorden van Ramses Shaffy meegeven, die ik zelf heel erg koester als de woorden van het leven en waar ik zelf veel kracht uit krijg: "zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder!"
Sterkte!
Met Reint verliezen we een van de trouwe leden van de Bege- vaarders. We hadden met hem en niet te vergeten Lotte een fijn contact. Vooral tijdens de Bege vergaderingen en Bege weekenden zochten we elkaar altijd op. Ook waren we altijd van harte welkom in Koudum.
We wensen Lotte, kinderen en kleinkinderen veel sterkte met dit grote verlies.
De BEGE-vaarders verliezen in Reint een enthousiaste BEGE-vaarder, die voor
menigeen een vraagbaak was, vooral voor technische zaken. We zullen Reint bij onze activiteiten erg missen, maar in onze gedachten zal hij altijd bij ons blijven.
Wij wensen Lotte, de kinderen en kleinkinderen sterkte met dit verlies en
hopen dat zij de moed en de kracht vinden, verder te gaan.
Namens de vereniging, de voorzitter, Glenn Zeelt
Mw Nieveen, lang deze weg wensen wij u veel sterkte toe na het verlies van uw man.
Onze kinderen hebben tijdens molendag vele rondjes gemaakt op zijn mooie trein wat altijd gegarandeerd succes was.
Stephanie Meijer (huidtherapeut )en Jiskje de Jong ( Studio Kosmein )
Lieve L.nieveen ,Maaike,Rian,Nienke,Julia,Geert,Jolien,Floor en Anne. gecondoleerd met het grote verlies van jullie man, vader en opa.
Wij zullen aan hem denken als een man die geïnteresseerd was in de verhalen die er te vertellen waren. Als ook een gepassioneerd modelstoomtrein hobbyist. Wij hebben kunnen genieten van jullie gastvrijheid tijdens een van de stoomdagen in nienoord. We mochten bij jullie logeren samen met Maaike, Rian en onze kinderen het was een onvergetelijke ervaring. Dank jullie wel