We denken aan je 😊
Onze trouwdag 🥰
51 jaar geleden 🥰
Als de dag van toen hou ik van jou
Gisteravond naar Sneek gereden. De weg die jij Ron dagelijks naar Achmea reed. En zo ben je ook op die manier nog steeds in mijn gedachten.
Dag lieve Ron
Onze trouwdag
Vandaag is het 50 jaar geleden dat wij elkaar, bovenop de uitkijktoren bij school, een zoen gaven.
Liefs
Vandaag is het 5 jaar geleden dat je plotseling weg was. Het gaat heel goed maar wat mis ik je.
Lieve Ron,
Time flies. Vandaag alweer vier jaar geleden dat ik het vreselijke bericht kreeg dat jij overleden was. Elke dag denk ik wel even aan je.
Rennie Vaatstra
Lieve Ron,
En dan is het alweer drie jaar geleden! Dagelijks in mijn gedachten.
Rennie Vaatstra
Met de reunie op het Pascal College in aantocht duikt ook Ron weer regelmatig op in mijn gedachten. Al ruim 2 jaar niet meer hier. Nog steeds verbijsterend en verdrietig.
Lieve lieve Ron,
Alweer twee jaar geleden. Geen dag uit mijn gedachten.
Rennie Vaatstra
Beste Fenna en kinderen,
Dit bericht schrijf ik ook namens Ellen. We zijn diep geschokt door het plotselinge overlijden van Ron. We dachten meteen terug aan de vele jaren dat Ron en ik samen bij Vezeno/Avero werkten en aan de vele fijne personeelsavonden, die we samen beleefden. Ron altijd goedgemutst en aardig, een positieve denker. Maar ikzelf moest ook terugdenken aan de danslessen, die we met zijn vieren volgden. We waren we toen nog jong en overmoedig! Afgelopen zaterdag waren we verhinderd om naar het informeel samenzijn in Sneek te gaan. Dat spijt ons. We hopen dat het samenzijn geheel volgens jullie wensen / verwachtingen verliep. We houden dierbare herinneringen aan Ron. We wensen jullie veel sterkte met het dragen van dit grote verlies.
Ron, buurman Ron,
Het dagelijks beeld op de Parelmoervlinder zal nooit meert hetzelfde zijn... Ron die al slenterend zijn ronde doet met Mick.
Altijd tijd voor een praatje op het balkon, maar ook heerlijk beide in stilte kunnen genieten. Wij zijn blij dat we ruim een jaar hebben kunnen genieten van buurman Ron. Dat had van ons gerust nog jaren zo door mogen gaan.
Onderbelicht, maar ook zeer gewaardeerd was zijn hulp toen wij het druk hadden met de eerste strubbelingen als jong gezin. Opeens was de container bij de weg gezet en de oprit was plotseling weer schoon. Niet om gevraagd, maar hij deed het gewoon. Klasse!
Fenna, Estée, Allon en Mick heel veel sterkte met dit grote verlies en weet ons te vinden voor wat dan ook.
Liefs Syb, Ilse & Femme
Zo plotseling: Niet meer een praatje over de honden. Niet meer een praatje over de boten. Niet meer een praatje over beeldhouwen. Geen grapjes meer over pakjes die terug moeten. Geen droge opmerking meer bij Poiesz. Markante kerel die we niet meer tegenkomen. Rust zacht! Fenna en kinderen, heel veel sterkte.
Lieve familie van Ron, In de tijd dat ik bij schaderegeling werkte, was Ron een collega waar je van op aan kon en die altijd voor je klaar stond. Ik weet nog dat hij mij naar mijn huisarts bracht omdat ik daar snel heen moest om daar voor mijn vrouw en zoontje te zijn. we deelden een passie. Dat is de passie voor muziek. Ik meer thuis met een elpee en Ron regelmatig naar een optreden. Het is altijd fijn geweest om met Ron te praten over muziek. Hij had altijd veel tips. Eenmaal heb ik Ron en zijn vrouw getroffen bij een concert van oud bandleden van Kayak. Dat was een mooie avond van muziek. Ook een mooie herinnering omdat ik weet dat we alledrie hebben genoten van de symphonische klanken. Ron, als ik een elpee opzet blijf aan je denken. Je was een fijne persoonlijkheid, een goed mens.
Lieve Estée, Allon en Fenna, als ik denk aan Ron zie ik de zorgzame papa die laminaat legt voor zijn dochter aan de F-street. Heel veel sterkte gewenst.
Ieder kiest voor gezondheid, geluk en liefde. Als het plots voorbij is weten de achterblijvers hoe snel alles anders kan zijn.
Lieve Fenna, Estee en Allon,
Wat als een mooie zondagochtend begon veranderde snel na een telefoontje van Fenna dat Ron was overleden. Woorden schieten tekort om aan te geven wat er dan door je heengaat.
Wij kennen elkaar al wat langer maar door de verhuizing naar Sneek is het contact lange tijd minder geweest. Maar juist de laatste 3 jaar kwamen wij weer geregeld bij elkaar en ook de laatste keer in Sneek maakten wij alweer plannen om in ieder geval een keer naar een museum te gaan en Ron had al helemaal in zijn hoofd waar dat dan moest zijn.
Ron was Ron, een rots in de branding voor Fenna en zijn kinderen, kunstliefhebber die ook nu zelf de stap maakte om kunst te maken.
Fenna, weet dat wij er zijn voor je en dat onze zaterdagen er ook weer gaan komen met zeker een bezoek aan een museum.
lfs Carla en Ton
Lieve Fenna, Allon en Estee
Zondagochtend telefoon.... Ron is er niet meer. Ongeloof en verdriet. Onze gezinnen kennen elkaar al vanaf de geboorte van de kinderen. Estee en Allon groeiden samen met Ilse en Ilona op in Westerkoog. Zelfde school, speelterrein en interesses. Wat begon met een kop koffie bij elkaar werd een hechte band. Bij Ron en Fenna kon je altijd binnen vallen. Koffie aan en kletsen maar waarbij Ron met zijn rust en relativerend vermogen alles wat wij vrouwen opklopte weer tot proporties terug bracht. Nooit een moeite teveel, de gang naar de snackbar heeft Ron met Tom heel wat keren gemaakt als het weer eens te gezellig was en we met elkaar bleven eten. Ongeveer 19 jaar geleden verhuisden we bijna gelijktijdig, jullie naar Sneek, wij naar Purmerend. Het contact werd minder vaak maar niet minder fijn. De kinderen kregen dezelfde beroepen, Estee en Ilse in het onderwijs, Allon en Ilona als actuaris waarvoor ze nog samen aan de UvA gestudeerd hebben. Vorig jaar hebben we Fenna's 60e verjaardag nog met zijn allen gevierd aan de Zaan. Met Ron, Estee en Allon nog herinneringen opgehaald en het leven gevierd. Jullie waren direct aan de telefoon toen we in november naar bericht kregen over de ziekte van Tom. Als vanouds konden we hier met elkaar over praten. Ik zei nog: Nu worden we ermee geconfronteerd dat we niet weten hoe oud we worden maar het kan ook zomaar over zijn..... Zondagmorgen 21 februari was het zomaar over..... Onvoorstelbaar, oneerlijk en ongelooflijk. Lieve Estee en Allon, jullie mogen trots zijn op een vader die wist wat er echt belangrijk was in het leven. Een mooi mens van binnen en van buiten. En lieve Fenna, jij mag trots zijn op je maatje en rots in de branding. Juist daarom zal het gemis groot zijn. Het doet ons heel veel verdriet dat we door de ziekte van Tom niet persoonlijk bij de herdenking kunnen zijn maar in gedachten zijn we bij jullie.
Lieve Fenna, Estee, Jetze en Allon
Jullie lieve Ron. Ineens is hij er niet meer. Ik kan het maar niet geloven.
Als collega heb ik veel met hem gewerkt en wat was het een fijne man. Altijd behulpzaam. Zijn humor. Hij kon af en toe leuk uit de hoek komen.
Algauw gingen we regelmatig in de pauze een blokje om en trakteerden we elkaar om de beurt op een lekker broodje kebab bij de Turk.
Van hem moest ik ook maar eens falafel proberen. Hij vond dat erg lekker. En verdomd, het was lekker.
Ron had een goede smaak. Niet alleen met eten, ook muziek, kunst, en dan vooral ook Herman Brood.
Sinds kort was hij aan het beeldhouwen. Weer een nieuwe hobby.
Vol liefde sprak hij over Fenna en zijn kinderen waar hij zo trots op was.
Wat hadden we altijd leuke gesprekken, vaak ook via de chat. Altijd het weekend doornemen en onze dagelijkse dingetjes. Nooit meer zal dat gebeuren. Nooit meer capuchino voor je halen.....
Wat zal je plek leeg zijn. Wat zal ik je missen!
Ik wens jullie ontzettend veel sterkte en kracht toe met dit grote verlies.
Ineke
Een anker
Een rots in de branding
Ron had altijd een krachtige uitstraling
Nu "weg" uit het leven
Bizar om dit zo te horen
Vanuit mijn werk als FRC bij Generali tot 2015, hadden wij ook regelmatig korte contacten op zakelijke bijeenkomsten.
Grote man
Prettig in de omgang
Je bent er niet meer bij ...
Beste familie
Het ga jullie vooral heel erg goed !
Lieve Fenna,
Een overlijden is moeilijk te verwerken. Het doet zoveel pijn om te moeten leven met de gedachte dat Ron er nooit meer zal zijn.
Ron was de liefde van je leven en dan is het heel verdrietig dat je zonder hem verder moet.
Maar met Ron in je hart ben je nooit echt alleen en kun je altijd op steun van je kinderen rekenen.
Lieve Estée, Jetze en Allon,
Er is niks erger dan je vader verliezen.
Als je vader overlijdt sterft er ook een stukje van jezelf. Wij wensen jullie veel sterkte voor nu en in de toekomst om dit verdriet een plekje te geven.
Wij zullen Ron blijven herinneren als een rustige man die trots was op zijn gezin en veel passie had voor muziek.
Rob en Louise Kaaijk
Ron,
Wat was jij een prachtmens. Jarenlang bij elkaar aan aan het bureau gezeten.
's Ochtends op het werk vaak als eersten een "bakkie"doen en rond 9 uur samen "effe testen". Een sjekkie doen dus.
Altijd bereid om te helpen of advies te geven.
Bedankt dat je mijn fantastische collega was.
Fenna, Allon, Estée en Jetze heel veel sterkte.
Je collega Jurjen van der Wal
Lieve familie,
Dat was een ongelooflijk bericht wat we van Ella kregen. Dan in één keer is het over.
We hebben Ron leren kennen als vader van Allon tijdens de diploma uitreiking op de RSG.
Daarna kwamen we Ron met enige regelmaat tegen tijdens het uitlaten van de hond en vanuit de auto toeterden we dan altijd even. Hierna ging er altijd een joviale hand omhoog.
Ook bij Poiesz hadden wel eens een gezellig praatje en we weten dat het zijn wens was om ooit terug te keren naar Amsterdam. Helaas gaat deze droom niet uitkomen en we wensen jullie heel veel sterkte toe met het verlies van Ron. Reitse en Anneke Sijbesma
Wij zijn heel erg geschrokken toen Ton ons belde met de mededeling dat Ron was overleden. Je kan het haast niet geloven, zo plotseling uit het leven weggenomen..
We waren collega's bij Vezeno later Avero, veel leuke feesten en partijen meegemaakt, één grote familie . Later werden het de reunieavondjes van het Meijerinkfonds waar we Fenna en Ron troffen. Onze schoonouders waren al heel lang vrienden van elkaar .
En nu is het stil .......
Fenna en kinderen , wij wensen jullie heel veel kracht om dit verlies een plek te kunnen geven.
Als "beeldhouwjuf" van Ron hebben we uren naast elkaar staan werken. Uren gesproken over onze gezinnen. Over kunst in het algemeen, en Cremer, Brood en Corneille in het bijzonder. Ook muziek kwam vaak ter sprake. Je nam CD's mee die ik misschien wel mooi vond. Ruim drie jaar heb ik van je mogen genieten. De zaterdagen zullen nooit meer hetzelfde zijn ...
Als jongens van het onderzoeksbureau Compander uit Assen zijn wij allemaal geschrokken van het trieste bericht van Ron. Ook zeer verbaasd omdat hij nog steeds midden in het leven stond met zijn humoristische en zeer leuke anekdotes.
Het was een opdrachtgever naar ons hart, gewoon no-nonsens en dat paste precies bij ons. Je kon altijd met hem overleggen, zaken bespreken en we kwamen er altijd uit. Tijdens
"uitjes" hebben we veel gelachen, altijd de lol die Rons uitstraalde met zijn gezegden! En dit meestal met een niet Fries accent!
De afgelopen jaren hebben we het vaak over de Compandertijd gehad en met name over de tijd met Ron en zijn collega's.
We hadden al eens afscheid genomen van elkaar maar dat dit zo definitief is
Wij wensen de familie heel veel sterkte toe met dit grote verlies.
De jongens van Compander
Een fantastische buurman, dat was en ben je Ron.
We hebben genoten van je verhalen.
Elke dag kijken we weer naar buiten om te zien of Ron er weer is..
We zijn verdrietig dat dit jou moest overkomen Ron.
We wensen Fenna en de kinderen heel veel sterkte toe met dit grote verlies.
Liefs, Familie Huizenga
Lieve Fenna,
Gecondoleerd met dit vreselijke verlies!
Wij lazen het in het NHD.
Ik weet niet of je nog weet wie we zijn.
We zaten met z'n allen op Pascal. Jij en Ron waren meteen een heel opvallend schoolstelletje! Die grote Ron met dat kleine meisje Fenna. Ik zal dat nooit vergeten.
Henri en ik zijn ook een schoolstelletje en nog steeds samen.
Wij zijn Ron nog tegengekomen op de laatste schoolreunie, we hebben gezellig staan kletsen, jij was toen helaas niet mee, maar we hebben het uiteraard wel over je gehad!
Onze beste vrienden waren Jaap en Maaike van der Meulen, nog zo'n schoolstelletje. Lieve Maaike is in september vorig jaar overleden aan kanker. Vreselijk al die veel te jonge mensen die doodgaan.
Ik wens jou en je kinderen heel veel sterkte en kracht toe om dit grote verlies te verwerken.
De hartelijke groeten en veel liefs van
Henri en Géke van Bergen.
Als oud-collega van Ron, eerst bij Avéro in Zaandam en later in Leeuwarden las ook ik met verbazing de overlijdensadvertentie in het NHD. Ik heb tijdens het werk vele malen telefonisch contact gehad met Ron, en als ik in Leeuwarden was wipte ik meestal even langs. ook kwam ik hem nog wel eens tegen in z'n ouwe woonwijk Westerkoog als hij weer eens over was uit Sneek.Hij haalde dan een paar Vietnamese loempiaatjes aan de stal.
Ik wens z'n vrouw, kinderen en verdere nabestaanden veel sterkte toe.
Familie,
vrijdagmorgen zagen wij de advertentie staan in krant... Lezen, nog eens lezen. Ongeloof.
Ron, overleden. Wij herinneren Ron als de man met zijn hondje Mick. Rustig wandelend door de wijk, op de hoek een shagje draaien. En altijd een groet of kort babbeltje. Man met prachtig krullend haar, waar ie maar wat wijs mee was. Anders Fenna wel.
Man met prachtige verhalen over vroeger, Amsterdam, zijn kinderen en zijn vrouwtje.
Een mooi mens is jullie ontvallen. Wensen jullie sterkte en kracht om dit verlies te bevatten.
Beste familie,
Ik werd vanmorgen gebeld door mijn zus, dat er een overlijdensadvertentie van Ron
in het Noord-Hollands dagblad stond.
Het bericht raakte mij erg.
Vijfenveertig jaar geleden hebben wij verkering gehad en kwam Ron mij altijd met zijn Puch ophalen.
We gingen naar schoolfeesten en naar het Makerijtje.
Later toen Ron bij Vezeno werkte, kwam ik Ron nog wel eens in de pauze tegen in het centrum van Zaandam. Hij vertelde toen, dat hij naar Friesland ging verhuizen in verband met het werk. Dat is de laatste keer, dat ik Ron heb gesproken.
Ik zal mij Ron altijd blijven herinneren als een lieve, zachtaardige jongen.
En zo herinneren mijn zussen hem ook altijd nog. Hij heeft toen echt indruk gemaakt.
Ik wens de familie heel veel kracht toe om het verlies van Ron te kunnen dragen.
Met vriendelijke groet,
Betsy de Vries
Zaandam
Mijn gesprekken met Ron gingen vaak over de hippie tijd, lange haardracht, muziek, de Puch, het gezin en hoe trots hij op zijn kinderen was.
Ons laatste gesprek ging over hoe fijn het leven kan zijn en het koesteren van mooie herinneringen, het thuisfront en hoe goed het met de kinderen ging stond weer centraal. Ten Years After is nog steeds een topband. Mooie muziek en goede teksten. Je hebt gelijk Ron.
Think about the times when you’re happy
Think about the times when you’re sad
Think about the life you`re living
Think about you`re live and be glad
Ik zal hem missen en blijven herinneren en wens jullie veel liefde en sterkte toe.
Martin Birkenholz
Lieve Fenna, Estee, Allon, Jetze en natuurlijk die lieve Mick.
Wat een vreselijk bericht heb ik afgelopen zondag moeten horen van Estee, jullie lieve Ron zo plotseling van jullie weggenomen.
Mijn herinnering aan Ron is dat hij op de achtergrond aanwezig was als ik gezellig bij Estee was, en dat er dan zo nu en dan een enorm droge maar humoristische opmerking van Ron klonk. Altijd welkom, gezellig en warm. Lieve mensen, heel veel sterkte en kracht toegewenst. We gaan ons glas heffen op Ron.
Miranda de Brock
Iedereen in de Parelmoervlinder weet hoe zalig en rustgevend een kop koffie is, op het balkon, in de eerste zonnestralen van de dag. Bij dit beeld hoort Ron.
Ron die 's ochtends, in een rustige maar bovenal rustgevende wandeltred, zijn hondje Mick uitlaat.
Iedereen groetend en gelukzalig in de zon achterlatend.
Ron, steun en toeverlaat aan zijn gezin en aan ons als buren, wandelt nooit meer langs...
Wij wensen Fenna, de kinderen, familie en vrienden, maar ook Mick, veel sterkte toe met de verwerking van dit grote verlies.
Wat heeft Ron veel voor ons gedaan... Wij zijn hem veel dank verschuldigd.
Sterkte en kracht gewenst in deze zware periode.
Namens afdeling Expertise, Achmea Claims Organisatie
Lieve Fenna, Allon, Estée en Jetze,
Wat een ongelofelijk bericht. We kunnen het echt niet geloven. Woorden schieten natuurlijk te kort om jullie tot steun te kunnen zijn. We hopen echter dat Ron niet geleden heeft en jullie het uiteindelijk een plekje kunnen geven.
We zagen jullie niet vaak, maar zelfs voor ons kwam Ron altijd over als jullie steun en toeverlaat, een mooi mens!
We wensen jullie heel veel kracht en sterkte toe.
Liefs Andre, Marieke en de meiden