Jan Willem Oldekamp

Wim heb ik leren kennen bij een bijeenkomst van de International military music society in 2008 in Amersfoort.Ik kon direct al goed met Wim opschieten en ik kon met hem praten over allerlei dingen. Ik heb zelfs tweemaal bij Wim gelogeerd en hij is ook vaak bij mij thuis geweest.Dan zocht hij weer een stapeltje platen en cds met militaire muziek bij mij uit. Van Wim heb ik ook diverse platen en cd,s gekregen. Het plotselinge overlijden van Wim laat ook bij mij een grote leegte achter. De mooie herinneringen zal ik altijd bij mij dragen.

Ik heb Wim leren kennen toen ik by Fernhout in Sneek kwam te werken. We konden het gelijk goed met elkaar vinden. We deden samen de boekhouding, maar Wim had ook het groot rijbewijs en vond het altijd geweldig dat hij een ritje kon doen. Dan was die echt in zijn element. Ik wel eens gezegd dat hij zijn karriere mis was gelopen. De vriendschap die we toen hebben opgebouwd is er altijd gebleven. Zelf toen ik naar Niew Zeeland verhuisde bleef het contact en daar ben ik dankbaar voor. Ieder keer als ik naar Nederland kwam stond er altijd een bezoekje naar Sneek gepland. Of, toen de kinderen kleiner waren, ze kwamen naar Blauwhuis. Toen ik met mijn dochter Helen weer eens naar Nederland kwam in 2008, zijn we met Wim en Irene naar Parijs geweest. Dit was een geweldige reis, vooral omdat Irene goed Frans kon spreken en wij niet, en Wim and Irene beide Parijs goed kenden. Deze reis heft een grote indruk gemaakt op Helen. Wij zaten zamen in een caravan en Wim en Irene in een andere. Overdag zwerven door de stad en veel zien en s’avonds met elkaar eten en spelletsje spelen. Ik herinner me Wim als een hele gastvrij person die altijd klaar stond voor anderen. De laatse jaren was hij veel op pad en reisde alle markten af. Toen ik in Maart nog bij hem was geweest heeft hij mij zijn laatse aanwinst laten zien. We hebben zelf een hele discussie gehad over Rugby en de worldcup en ja Wim, the All Blacks hebben de Wallabies goed verslagen vorige week. Het was voorrecht om je te kennen Wim en we zullen je missen. We wensen Irene, Lisanne en familie sterkte toe. Suze, Graeme and Helen

Woensdag 17 augustus. Ik ben voor advieswerkzaamheden bij Elkien op de afdeling waar Wim ook zit. 12.00 uur; een goede gewoonte om samen even te lunchen. Natuurlijk gaat Wim ook mee. Wim adviseert Koninginnesoep te nemen; daar zit namelijk wel vlees in. Ondertussen maakt hij nog een grapje door zich af te vragen of het nu eigenlijk geen Koningssoep zou moeten heten. Onder het genot van ook een balletje + brood lunchen we erg gezellig. Wim heeft van alles te vertellen. Bijvoorbeeld over het vissen met zijn dochters. Als er een vis was gevangen dan moest hij altijd het haakje er af halen. En toen de meiden zeiden dat ze dat wel heel erg zielig voor de vissen vond zei Wim; nou dan vissen we toch niet meer. Nooit meer gevist. We spraken ook over zijn verzamelhobby. Hij moest die avond op pad om een verzameling te taxeren. Bij een acceptabel bod verwachtte hij de partij wel mee te kunnen nemen. Wij grapten nog welke argumenten Wim zou kunnen gebruiken om de waarde te drukken. Nee, nee zei Wim zo werkt dat niet. Je moet eerlijke handel doen, daar kom je het verste mee. En hij vertelde dat ze wel eens meer hadden geboden dan “ een oud vrouwtje” voor de verzameling wou hebben. En dan komt donderdag het telefoontje dat Wim overleden is. Onbegrijpelijk, kippenvel. Woensdag 24 augustus was ik weer bij Elkien. Ik zag Wim zijn bureau zoals hij dat had achter gelaten. Alsof hij zo weer binnen kon stappen. Dan realiseer je je weer dat in een split second alles anders kan zijn. Carpe Diem. En dat heeft Wim volgens mij wel gedaan. Ik wens de nabestaanden veel sterkte toe.

k heb Wim leren kennen op de damclub, als een echte liefhebber van het damspel. Bij de damclub was hij naast penningmeester, ook nauw betrokken met nagenoeg alle zaken, die bij de club speelden. Niets was hem te veel, organisatie van de Sneeker damdag, nauw betrokken bij de jeugd, rijden bij de uitwedstrijden van de PFDB competitie, verslagen van de competitie op de website van de Sneker damclub, teveel om op te noemen. Een groot succes waren de prachtige verslagen van de competitie wedstrijden in het Sneeker Nieuwsblad. Ik weet dat heel veel Snekers, naast de voetbal verslagen, ook altijd vaste lezers waren van Wim zijn verslagen. Ik kreeg daar toen destijds veel reacties over uit mijn naaste omgeving. Een ding staat me nog goed voor ogen de kop die boven een verslag stond die luidde : "Gerlof de Reuzendoder", waarin werd beschreven hoe Gerlof Wybenga zijn competitie duel had gewonnen! Als Gerlof weer eens kans heeft gezien om te winnen, komt deze uitdrukking nog vaak voorbij op de club. De verslagen werden vaak nog in de nacht gemaakt, omdat ze op de bus moesten om de deadline van de krant te halen. We zullen zonder Wim verder moeten, maar de leegte die hij achterlaat is met geen pen te beschrijven. Bedankt Wim voor alles, het was een voorrecht om je gekend te hebben. Omdat Gerlof zelf geen internet heeft, heb ik voor hem ook een kaarsje onstoken. Rinke Harkema

Wim jij was één van de grote drijfkracht en achter de Sneker damclub de dames van de bar hoeven voortaan niet meer een derde bakkie koffie te schenken ik zal je missen Helaas ben ik verhinderd op je afscheid dienst maar ik wens je familieleden en vrienden en collega's veel sterkte en kracht toe vandaag rust zacht vriend

Als 9-jarig jochie kwam ik binnen bij de Sneeker Damclub en de jeugdleider was Wim. Dat is inmiddels al 25 jaar geleden. Wim wist heel goed hoe hij de jeugd moest trainen, ik ben altijd met plezier naar die clubavonden geweest. Daarna kwam de pubertijd en een tijd om te gaan studeren. Dit wist Wim ook, zijn visie was dan ook altijd dat de damjeugd na die periode weer moet gaan dammen. Bij mij is dat je in elk geval gelukt. Na mijn studie het dammen weer opgepakt en met je mogen samenwerken bij de damclub. Bedankt. Ik wens je familie en naasten veel sterkte toe!

Via mijn zus Riemie van Dijk die nog in Sneek woont het overlijden van Wim Oldekamp te horen gekregen. Wim leren kwam kennen in het 6de jaar van de lagere school toen hij in het huis van Elard de Vries kwam wonen aan de Willem Santemastraat. Samen naar de Lemmerwegschool bij de heer Bergsma. Herinner me nog de vele spelletjes bij hem thuis, basketballen bij de LTS , de VW kever van zijn ouders en competitie / wedstrijden bij de damclub in Sneek. Maar ook met zus Corrie en vriend Jan de bezoeken aan Makkum en mee varen op zijn vissersboot. Contact met elkaar verloren na keuze voortgezet onderwijs. Daarna elkaar nog een keer gezien op het stadhuis in Sneek waar we op dezelfde dag trouwden. Ik wil zijn vader , Corrie en Jan en kinderen condoleren met het verlies van hun vader en allen sterkte toewensen. Bouwe van Dijk Veghel

Wim en ik hebben best veel beleefd in onze kinderjaren. Samen naar de kleuterschool in Vianen en later de zesde klas in Sneek. Tussendoor veel gespeeld, tenten gebouwd, leren fietsen en met ome Rikus zwemmen in de Lek. Wim is er nu niet meer maar de mooie herinneringen aan onze kinderjaren blijven. De familie wens ik veel sterkte met het verlies van hun Wim. Liefs Maryan

Wim, we zullen je gezelligheid missen tijdens de modelbouwbeurzen en tijdens de nieuwjaarsborrel! Lisanne, Irene en verdere familie... veel sterkte toegewenst!