Bernard de Vries

Bernard, ik zie jou nog altijd bij ons thuis als de vriend/man van Ellen. Ik ging in die tijd, tweede helf jaren zeventig, stappen met mijn vrienden in Amersfoort. Jij wilde dan altijd weten waar we heen gingen, en de volgende dag was je ook altijd benieuwd naar mijn verhalen. Volgens mij zou je het liefste mee gegaan zijn met ons. Nu mijn jongens geregeld stappen herken ik bij mezelf wat jij toen uitstraalde. Je genoot van de kleine dingen, een mooi voorbeeld.

Gecondoleerd met het verlies van je man en juliie vader en opa. God,s zegen en troost toegewenst.

Bernard, we hebben je leren kennen als een man van weinig woorden, maar met een goed hart. En zo zul je in onze herinnering blijven.

Bernard, de periode dat we je hebben leren kennen, begon toen jouw Marc onze Susanna leerde kennen, zo'n 12 jaar geleden. We hadden af en toe contact, eerst over de verkoop en koop van jullie huis en appartement. Bij onze bezoeken sprak je soms je verbazing uit over dingen, maar bovenal over zaken welke je niet verwacht had. Zo is mij bij gebleven 'je bewondering' voor je kinderen en hoe hun ontwikkeling was en is. Gezamenlijk bewonderden we de pasgeboren Vai. Wat was dat mooi en wat was je trots! Bijna 15 maanden heb je van haar kunnen meegenieten. Bij onze bezoekjes was ook steevast voetbal een onderwerp van gesprek. Als Cambuur supporter was je begaan met deze club en vond je het prachtig toen ze promoveerden naar de hoogste voetbal divisie. De te verwachten degradatie is je bespaard gebleven... Dapper, moedig en trouw zijn jullie aan elkaar gebleven. Respect voor Ellen die je tot het laatst toe heeft bijgestaan. De laatste tijd hadden we minder contact, ik wilde je nog bellen, op of rond je verjaardag maar dat is er niet meer van gekomen, nu dan Bernard rust in vrede.

Bernard, een oom die je het gevoel gaf welkom te zijn. Of dat nu als tiener op de fiets was in Leek of als zeilers in Sneek. Dank dat je onze oom was. Dat welkom houden we in ere.

Jaren zijn we buren en vrienden geweest en hebben lief en leed gedeeld. Toen de familie naar Sneek moest verhuizen bleef de vriendschap en ook nu we afscheid moeten nemen van Bernard blijft de vriendschap met Ellen. Ik wens de familie veel sterkte toe. Lieve groet, Corrie

Ellen en Familie, Gecondoleerd met het overlijden van Bernard. Wij wensen jullie veel sterkte om dit verlies te dragen.

Bernard, vriend sinds 42 jaar. Zolang jij Ellen kende kenden wij je ook. Voor jou als laatste binnenkomer min of meer verplicht omdat wij al bevriend waren met Ellen. Wonderbaarlijk genoeg klikte het ondanks alle tegenstrijdige persoonlijkheden. Soms meer soms minder maar als een wormvormig aanhangsel, door de jaren heen altijd aanwezig. Het Noorden en Westen via het Midden verbonden. Behoudend, doe maar gewoon dan doe je gek genoeg, recht door zee en trouw aan eigen principes. Ach ja 't is en blijft een Fries werd soms als stereotiep grapje door de 3 niet Friezen van ons 4 geuit. Uren lang geboomd, gediscussieerd en slap ge-ohd tot de zon weer op kwam uiteraard biertje en wijntje erbij. Soms fel het met elkaar oneens maar altijd elkaars meningen respecterend. Vakanties die nog steeds anekdotes en herinneringen oproepen. Ellen en jij waren opgenomen in onze pensioenplanning. De laatste jaren zagen we de recessie al aankomen. Een 1/4 van dit pensioenplan is nu verdwenen. We dachten voorbereid te zijn maar wat valt het zwaar om deze plannen nu echt te moeten wijzigen. Bernard we gaan je ontzettend missen. We zullen aan je blijven denken tijdens ons samenzijn met Ellen. Vele oude koeien uit de sloot halen zoals jij de laatste tijd deed bij gebrek aan nieuwe en nog vaak het glas op je heffen! Vaarwel vriend.