Nico Glas kwam uit een liefdevol gezin en heeft vier broers en vier zussen gehad.<br />
Hij zelf kreeg na zijn huwelijk met Rietje Walburg in 1950, 1 dochter ( Marika) en later 1 kleinzoon (Mark). Rietje had hij op de straatfeesten na de bevrijding ontmoet. Hij heeft, naar eigen zeggen, een goed leven gehad. Hij is geboren in Den Helder (1920) maar heeft zijn jeugd in Amsterdam doorgebracht. Sinds 1970, toen hij bij Hubert kwam te werken, woonde hij in Sneek. Hij hield van dansen, wandelen in de natuur en verre reizen maken. In een kampeerhuisje, in een tent en later een vouwwagen heeft hij tot zijn 80 ste gekampeerd. Vooral Joegoslavië is menig jaar bezocht. Maar hij hield ook van knutselen en kon ook schaken, puzzelen en schilderen. Na zijn pensionering is hij 25 jaar vrijwilliger bij Videf geweest, een vereniging voor mensen met een lichamelijke beperking. Tot 2 jaar geleden zwom hij nog 4x per week. Hij heeft gelukkig weinig ziekten gekend en was een gezonde sterke man. Hij was een lieve man, een kindervriend. Hij was integer en rechtvaardig en heeft veel in ondernemingsraden gezeten en voor de vakbond gedaan. Na een kortstondig ziekbed is hij ingeslapen. Hij blijft in onze gedachten en we zullen hem erg missen. Maar er is niets dat voorgoed verdwijnt als men de herinnering bewaart!
<br />
Rietje, Marika en Mark<br />
Nico Glas kwam uit een liefdevol gezin en heeft vier broers en vier zussen gehad.<br />
Hij zelf kreeg na zijn huwelijk met Rietje Walburg in 1950, 1 dochter ( Marika) en later 1 kleinzoon (Mark). Rietje had hij op de straatfeesten na de bevrijding ontmoet. Hij heeft, naar eigen zeggen, een goed leven gehad. Hij is geboren in Den Helder (1920) maar heeft zijn jeugd in Amsterdam doorgebracht. Sinds 1970, toen hij bij Hubert kwam te werken, woonde hij in Sneek. Hij hield van dansen, wandelen in de natuur en verre reizen maken. In een kampeerhuisje, in een tent en later een vouwwagen heeft hij tot zijn 80 ste gekampeerd. Vooral Joegoslavië is menig jaar bezocht. Maar hij hield ook van knutselen en kon ook schaken, puzzelen en schilderen. Na zijn pensionering is hij 25 jaar vrijwilliger bij Videf geweest, een vereniging voor mensen met een lichamelijke beperking. Tot 2 jaar geleden zwom hij nog 4x per week. Hij heeft gelukkig weinig ziekten gekend en was een gezonde sterke man. Hij was een lieve man, een kindervriend. Hij was integer en rechtvaardig en heeft veel in ondernemingsraden gezeten en voor de vakbond gedaan. Na een kortstondig ziekbed is hij ingeslapen. Hij blijft in onze gedachten en we zullen hem erg missen. Maar er is niets dat voorgoed verdwijnt als men de herinnering bewaart!
<br />
Rietje, Marika en Mark<br />
Nico Glas kwam uit een liefdevol gezin en heeft vier broers en vier zussen gehad.<br />
Hij zelf kreeg na zijn huwelijk met Rietje Walburg in 1950, 1 dochter ( Marika) en later 1 kleinzoon (Mark). Rietje had hij op de straatfeesten na de bevrijding ontmoet. Hij heeft, naar eigen zeggen, een goed leven gehad. Hij is geboren in Den Helder (1920) maar heeft zijn jeugd in Amsterdam doorgebracht. Sinds 1970, toen hij bij Hubert kwam te werken, woonde hij in Sneek. Hij hield van dansen, wandelen in de natuur en verre reizen maken. In een kampeerhuisje, in een tent en later een vouwwagen heeft hij tot zijn 80 ste gekampeerd. Vooral Joegoslavië is menig jaar bezocht. Maar hij hield ook van knutselen en kon ook schaken, puzzelen en schilderen. Na zijn pensionering is hij 25 jaar vrijwilliger bij Videf geweest, een vereniging voor mensen met een lichamelijke beperking. Tot 2 jaar geleden zwom hij nog 4x per week. Hij heeft gelukkig weinig ziekten gekend en was een gezonde sterke man. Hij was een lieve man, een kindervriend. Hij was integer en rechtvaardig en heeft veel in ondernemingsraden gezeten en voor de vakbond gedaan. Na een kortstondig ziekbed is hij ingeslapen. Hij blijft in onze gedachten en we zullen hem erg missen. Maar er is niets dat voorgoed verdwijnt als men de herinnering bewaart!
<br />
Rietje, Marika en Mark<br />
Nico Glas kwam uit een liefdevol gezin en heeft vier broers en vier zussen gehad.<br />
Hij zelf kreeg na zijn huwelijk met Rietje Walburg in 1950, 1 dochter ( Marika) en later 1 kleinzoon (Mark). Rietje had hij op de straatfeesten na de bevrijding ontmoet. Hij heeft, naar eigen zeggen, een goed leven gehad. Hij is geboren in Den Helder (1920) maar heeft zijn jeugd in Amsterdam doorgebracht. Sinds 1970, toen hij bij Hubert kwam te werken, woonde hij in Sneek. Hij hield van dansen, wandelen in de natuur en verre reizen maken. In een kampeerhuisje, in een tent en later een vouwwagen heeft hij tot zijn 80 ste gekampeerd. Vooral Joegoslavië is menig jaar bezocht. Maar hij hield ook van knutselen en kon ook schaken, puzzelen en schilderen. Na zijn pensionering is hij 25 jaar vrijwilliger bij Videf geweest, een vereniging voor mensen met een lichamelijke beperking. Tot 2 jaar geleden zwom hij nog 4x per week. Hij heeft gelukkig weinig ziekten gekend en was een gezonde sterke man. Hij was een lieve man, een kindervriend. Hij was integer en rechtvaardig en heeft veel in ondernemingsraden gezeten en voor de vakbond gedaan. Na een kortstondig ziekbed is hij ingeslapen. Hij blijft in onze gedachten en we zullen hem erg missen. Maar er is niets dat voorgoed verdwijnt als men de herinnering bewaart!
<br />
Rietje, Marika en Mark<br />
Jan en Met Spoelstra, Elin en Jappe, Henk Huisman en Inge van Shuijlenburg, Erik en Michiel
2016-04-18
Beste Nico,
We hebben allemaal zo onze eigen mooie herinneringen aan jou. Onze ouders (mijn schoonouders) zijn door de mooie verhalen van jullie over Joegoslavië, ook meerdere keren naar dat mooie land op vakantie geweest. Je was er samen met Rietje ook zo enthousiast over. Er zijn daar ook vele dia's van bekeken. Als goede buren en vrienden kwam je samen met Rietje vele oudejaarsavonden het oude jaar uitzitten met de zelf gemaakte oliebollen van Griet. Dat duurde tot in de vroege uurtjes.
Toen Henk en ik met de jongens langs kwamen kwam je altijd even gedag zeggen. Met je diepe zware stem en je gebalde vuist omhoog even gedag zeggen, deed de kinderen schateren en weg springen van de "spanning". Je was voor hen altijd die grote goedige buurman. Op een gegeven moment ging je met Rietje verhuizen naar de Frittemaleane, wat toch wel even een gemis was. Gelukkig kwamen onze ouders (schoonouders) na een paar jaar weer vlak bij jullie wonen. Jullie zijn altijd goede vrienden geweest voor onze ouders en mijn schoonouders. Geregeld even om het hoekje kijken toen Griet ziek was. En na het overlijden van Roelof zijn jullie bij Griet blijven komen in de Ielanen.
Bedankt voor de groede vriendschap en zorg voor Griet en Roelof. Je was een lieve, grote, goedige (buur)man.
Meneer Glas,
Jaren lang Kwam u trouw bijna elke dag samen met uw vrouw tussen 11 en 12 baantjes zwemmen. De afgelopen tijd kon dit helaas niet meer wel liep u zo af en toe nog wel eens met u vrouw mee als zij wel ging zwemmen.
Uw vrouw hield ons goed op de hoogte hoe het met u ging.
We wensen de familie veel sterkte toe.
Vriendelijke groet
Team It Rak
Lieve oom Nico,
Ik ken u alleen maar als een vrolijke, altijd lachende, gezellig babbelende en sportieve man. Wij hebben enorm veel respect voor uw manier van leven. Samen met tante Rietje elke dag naar het zwembad. Dat heeft ook bijgedragen aan uw lange leven en dat van tante Rietje. U hebt er goed aan gedaan om goed te blijven bewegen. U hield van uw gezin en was heel trots op Marika en haar gezin. U hield van vakanties en ook van dansen. Ik heb nog een leuke foto gevonden waarin u samen met mijn moeder gezellig over de dansvloer zwiert. U bent nu lijfelijk niet meer aanwezig, maar in onze herinnering leeft u voor altijd voort.
Lieve Ome Nico,
Mijn mama is verdrietig en daarom had ik deze tekening voor haar gemaakt. Maar mama vond het een goed idee om deze tekening aan u te geven. Ik sta ook met u op de foto en dat vind ik fijn en daar wordt mama weer wat vrolijk van.
Dikke kus Jennifer
Lieve Ome Nico,
Wat ben ik blij dat u mijn ome Nico was. Jarenlang brieven en kaartjes geschreven heen en weer. Altijd als u me zag zei u hartje tegen me en ik was altijd blij u en tante Rietje weer te zien. Gelukkig heeft Jennifer u ook ontmoet en die foto van ons vieren blijft een hele mooie herinnering voor mij.
Lieve ome Nico, ik zal u missen....
U hartje
Lieve buurman Nico.bedankt voor de 3 jaar dat wij buren waren.wij zullen jou erg missen als je langs kwam met je vrouw rietje dan srak je de hand op en even een praatje.dat gaan we erg missen maar jou plek blijft leeg je hebt je strijd gestreden.rust zacht.Nico het is goed zo.