Hendrik Jan Bart Veldink

Bij deze willen wij de familie van Bob condoleren met zijn overlijden. Wij herinneren ons Bob als een enthousiaste zeiler en iemand waarmee je heel goed over allerlei boten kon praten. Wij hebben menig gezellige avond doorgebracht met Henny en Bob.

Bij deze condoleren wij de familie met het overlijden van Bob Veldink. Toen wij 17 jaar geleden op de Breefenne kwamen wonen, ontmoetten we Bob en Henny Bob de werker in zijn mooie, trotse tuin. Zelf ontworpen evenals zijn huis, De boot was zijn leven, hun leven.We denken aan de gezellige praatjes, de bridgeavonden, vooral op Oudjaarsavond bij ons thuis met z,n twaalven. Als Bob een keer kwam eten nam hij altijd een fles wijn of een plak chocolade mee. Wij blijven goede herinneringen aan hen beide houden.

Hierbij willen we de familie en vrienden condoleren met het overlijden van Bob. Veel sterkte toegewenst! Nanne en Klaske Albertsma Mous

Bij deze wil ik de familie condoleren met het verlies van Bob Veldink. Ik was niet in staat om de dienst bij te wonen maar langs deze weg wil ik toch mijn medeleven betuigen. Ik ben vehuisd naar Berkel en Rodenrijs en via mijn oude buren uit Oostzaan kreeg ik de kaart doorgestuurd.. Het adres waar Bob verbleef ben ik door de verhuizing kwijt geraakt en daarom was er geen contact meer. Dat was jammer. Het laatste bezoek heb ik aan Bob gebracht nadat mijn man is overleden en ik denk dat dat In 2015 is geweest. Ik herrinner Bob en ook zijn vrouw Henny als hele warme mensen . Als wij met de boot in Stavoren lagen en ook als we met de auto naar Friesland gingen we even langs. En hij heeft de binnenkant van onze boot getekend waar we 20 jaar mee gevaren hebben. De familie wil ik veel sterkte wensen met dit verlies. Met vriendelijke groet. Thea Bander.

we willen alle familie en goede vrienden sterkte toe wensen na het overlijden van Bob we hebben altijd het altijd heel gezellig gehad met Bob tijdens de badminton ,tennis en bridge avonden

Wij leerden Bob en Henny kennen toen ze hun huis lieten bouwen in Stavoren. Henk had als uitvoerder veel met Bob te maken. Ze lagen met hun jacht de Zwin hier in de haven en Bob kwam elke dag kijken. Leergierig als hij was hielp hij al snel mee aan hun eigen huis te bouwen. Na de oplevering bleven we veel contact houden. Bob ging mee boogschieten en skûtsjesilen. Henny was een echt dierenliefhebber en de honden kregen ook de nodige aandacht als we ze tegen kwamen. Bob was ook behulpzaam bij het halen van het vaarbewijs. Helaas werd Henny ernstig ziek en kwam te overlijden en moest Bob verder zonder zijn Henny. Dat viel hem erg zwaar. We willen langs deze weg de nabestaanden condoleren met het verlies van Bob

Gecondoleerd met het overlijden van bob.

Wij willen graag onze condoleance uiten door middel van dit schrijven aan Bob Veldink. Groet. Carla en Peter van Nijkerk.

WIj willen jullie condoleren met het overlijden van Bob Veldink, tevens willen we onze waardering uitspreken voor de wijze waarop Lilian en Jan, Bob jaren lang hebben bijgestaan met raad en daad.

Ik wil u condoleren met het overlijden van Bob.

We condoleren u met het verlies van Bob

Wij condoleren U bij het overlijden van Bob ,en heeft nu de rust gevonden na het overlijden van Henny.

Toen we in 1980 als jonge onervaren woonarkbewoners naast Bob en Henny kwamen wonen hebben we veel van hen geleerd en werden we heel goede buren. Er staat nog een heel solide werkbank in de de schuur die Bob heeft gemaakt. Zij vonden het fijn om onze huisdieren te vertroetelen, poes Dieuwer en hond Dunja hadden het bijzonder goed bij hen. Henny gaf ze een pannenkoekje op een schoteltje dat op een kleedje stond. Ze zaten er braaf naast op te wachten. Op een nacht werd Henny wakker omdat Dunja zo blafte. Het bleek dat hun hoge heg al flink brandde. Met z'n vieren hebben we toen geblust totdat de brandweer kwam. Daarna dronken we koffie en thee met speculaas voor de schrik. Toen Bob en Henny naar Friesland verhuisden werd het contact wat minder. Maar toen ze een keer weer bij ons op bezoek kwamen was Dunja zo ontzettend blij, ze heeft gedurende het hele bezoek bij hen op schoot gezeten. Dag Bob, vaarwel, op naar Henny.

Lieve oom Bob, Wat een fijne herinneringen hebben wij aan u en tante Henny. We zagen jullie veel, in de loods, op de boot. En soms mocht ik als klein meisje met jullie op pad. Nog ver voor jullie in Friesland gingen wonen gingen we naar een theatervoorstelling waarbij de titel geinspireerd was op het vrouwtje van Stavoren. Later, veel later, was u getuige op ons huwelijk. Toen Suzanne geboren werd kwamen jullie samen snel op kraamvisite. En toen, toen sloeg het noodlot toe want Tante Henny kwam te overlijden. 2 dagen nadat onze Eveline geboren werd. Ik kon en mocht daarom niet naar haar afscheid maar vlak erna reden we met zijn vieren naar u en volgden er regelmatig gezellige dagen bij u of bij ons. Dat Thomas gehandicapt geboren werd vond u verschrikkelijk. Ook toen het met u al helemaal niet goed meer ging was het eerste wat u vroeg “hoe gaat het met Thomas (u sprak dat op zijn engels uit”. Wat jammer dat u ziek werd en steeds beperkter in u doen en laten. Wat jammer dat u daardoor niet meer in jullie fijne mooie prachtige huis kon blijven wonen en daar een rustige oude dag had kunnen beleven. Lieve oom Bob, we steken een kaarsje voor u aan. We hebben veel fotoos van u en die zullen we met een lach en een traan bekijken. Rust zacht . Laura Salo en kinderen