Siep de Boer

Lieve Siep, je gaf mij het allermooiste geschenk dat een mens gegeven kan worden. Een natuurlijke keizersnede. Ook al was dat niet de normale gang van zaken in het ziekenhuis. Je gaf het mij en daarmee heb je zoveel meer gedaan dan ik je ooit kan vertellen in dit leven hier. Je bent er niet meer. Maar elke keer als ik naar mijn dochter kijk en haar in mijn armen houd denk ik ook even aan jou. Je bent mij held... rust zacht...

Lieve Siep, Pas vandaag hoorde ik dat je er niet meer bent. Samen zijn we volwassen geworden. Lief en leed gedeeld. Roeien was onze gezamenlijke liefde. Jij hebt me leren skiën, zeilen. Nooit meer even kunnen denken, volgend jaar nog een keer roeien of een reunie. Ik zal je missen.

Ieder nu en dan komt er weer een moment dat je door m'n hoofd gaat. Goed, want in herinneringen leef je voort. Als arts wist jij dat dood onlosmakelijk verbonden is met het leven, niet meer dan een drempel om te worden overschreden. Naar de stilte na de laatste hartslag, wegzweven, met de laatste adem, naar eeuwige rust en vrede. Ik mis je Siep, onze tennispartijen, onze gesprekken, jouw no nonsens, jou, als persoon. Dank dat ik je heb mogen kennen. Ieke, Pjotr, Jorrit en Amarens, onze gedachten blijven naar jullie uitgaan.

OUDEMIRDUM 13 februari 2015 BESTE FAMILIE VAN SIEP DE BOER WE LAZEN HET STUKJE OVER HET SKIONGELUK VAN SIEP DE BOER IN HET SNEKER NIEUWSBLAD EN DACHT DAT IS TOCH NIET WAAR. DIE KEN IK. IK BEN IN 2009 2X BIJ HEM GEWEEST. HET IS EEN HELE LIEVE MAN DIE ECHT DE TIJD VOOR JE NAM EN LUISTERDE NAAR JE. WE ZIJN STIL EN VERDRIETIG VAN DIT BERICHT. WE WENSEN ZIJN GEZIN, VRIENDEN, VERDERE FAMILIE EN COLLEGA' HEEL VEEL KRACHT EN STERKTE MET DIT VERLIES TOEGEWENST ! JOHN EN BOUKJE KRUITBOSCH- WALINGA

Lieve Ieke, Jorrit, Pjotr en Amarens, Hoorde vandaag het verschrikkelijke nieuws, heel veel sterkte. Groet Karin en Paul Bekkering

Beste Ieke en kinderen, Wat enorm verdrietig dat jouw lieve man en jullie sportieve en vrolijke papa is overleden. We kennen elkaar van het Splash zeilen, waar Ieke en Siep als enthousiaste ouders altijd paraat stonden voor Pjotr, Jorrit en Amarens, en ook de andere jeugdzeilers ondersteuning boden. Wat zullen jullie Siep missen. Dat alle mooie herinneringen aan hem jullie een beetje kunnen troosten. Hartelijke groet, Rint, Sjoukje, Bernd en Jetske.

Middelburg, 6 februari 2015 Beste familie van Siep de Boer, terugkomend van een reis schrok ik van het bericht van het abrupte overlijden van Siep. Het moet iets onbegrijpelijks zijn om een man en vader zo onverwacht voor altijd te moeten missen, zonder enige vorm van afscheid. Vanuit Zeeland voel ik met jullie mee, al ken ik jullie niet. Wij missen Siep hier nog altijd sinds zijn afscheid uit Vlissingen. Hij heeft in 2004 de bevalling van de tweeling van mijn toen tijdelijk in Nederland verblijvende zus begeleid. Ik was daarbij aanwezig als plaatsvervanger van mijn zwager, die niet op tijd uit Canada kon terugkomen. Ik herinner mij hem als een zeer prettig en toegewijde arts. Ook als collega heb ik hem altijd als een bijzonder prettig persoon gekend, altijd bereid tot overleg, met een hart voor de patiënt. Ik wens jullie veel kracht toe bij dit grote verlies, eerst met het verwerken, later met het aanvaarden ervan. Wat zullen jullie hem missen. Hartelijke groet, Coen Albers, huisarts

Siep de Boer was namens het VSV Sneek afgevaardigd in het Platform Geboortezorg Friesland. We hebben hem leren kennen als een betrokken en gedreven zorgverlener, wars van flauwekul . In zijn regio was hij een van de voortrekkers van vernieuwing in de geboortezorg. Zijn gemis in het veld zal nog lang gevoeld worden. Namens het Platform wens ik de familie sterkte met dit grote onverwachte verlies.

Siep de Boer was onze gynaecoloog voor en tijdens de zwangerschap en bevalling van onze zoon 2012/2013. Wij hebben prettige herinneringen aan deze tijd. Wij hebben hem ervaren als een vriendelijk persoon, direct, betrokken, eerlijk, enthousiast over zeilen en boten en iemand met veel humor. Wij wensen zijn vrouw, kinderen en familie heel veel sterkte en kracht toe met dit grote verlies.

Samen heel veel sterkte en mooie herinneringen! Ook namens de oud collega's van De Vlieger, Vlissingen. Woorden schieten tekort.

Siep, waarde vriend, Geschokt, stil was ik toen ik zaterdagavonds een huilende Gerrit Jan aan de lijn kreeg. "Siep, lawine, niet gered". Ik liep in een sneeuwbui met de hond, volledig van de kaart. Herinneringen gaan terug naar de studie tijd; bevolkingsonderzoek Sellingen, samen op zondagochtend hardlopen of fietsen en daarna ontbijten, kletsen en samen studeren. Later samen in Leeuwarden, jij als arst-assistent gynaecologie en ik als anesthesioloog. Samen zorgen voor onze patiënten. Nadat je weer in Fryslan kwam wonen elkaar weer gesproken en samen geschaatst. De 11- Stedentocht van 3 jaar terug. Prachtig weer, fantastische zonsopkomst; wat genoten we ervan, doorzetten ondanks jouw vele valpartijen. En nu is het over en uit, maar gelukkig niet in ons hart. Ik denk terug aan die ene zin in het lied van George Michael die jij zo speciaal vond: "Turn a different corner and we never would have met",. Nu klinkt het voor mij als "Turn a different corner and it never would have happened". Beste Siep, we gaan je missen, maar mijn verdiet is maar klein vergeleken met het verdiet van je Ieke en de kinderen. Voor hun heel veel sterkte.

Lieve familie, het is niet te bevatten. Zo'n sterke man, zoveel energie, zo'n aardige collega tijdens onze opleiding....Heel veel sterkte Willem van Vliet

Herinneringen aan Siep De gedachten aan Siep komen bij mij met enige regelmaat boven, niet zozeer over de berichten in de recente jaren en van nu, ja die komen ook wel langs, nee het gaat over een stukje vertier dat we vonden toen we van Calgary naar Anchorage reden. Ons werk voor Stamicarbon in Calgary zat erop en de twee overgebleven auto’s moesten verderop, naar de volgende bouwplaats. Rein, Ina, Irma en Siep in ene auto, Marga en ik met allerlei spullen op de achterbank in de andere auto.

Hoor hem nog zeggen dus toch een kleintje een paar uur nadat onze dochter geboren was en hij even om een hoekje kwam kijken. Helaas deze altijd vriendelijke gynaecoloog niet meer. Heel veel sterkte voor zijn vrouw en kinderen en verdere familie. KRACHT en sterkte voor nu en in de toekomst.

Een Woordje Een duwtje in jullie rug Iets van me laten horen Een duwtje in de tijd misschien wel iets naar voren Om een bijzonder woord bij jullie neer te leggen Woorden schieten me te kort Weet niet hoe het te zeggen. Een steuntje in jullie rug ik wil het jullie graag geven Met een gedichtje heel zacht Betuig ik mijn diepste medeleven Annie Bakker-Dalstra

In december 2014 had ik mijn eerste contact met dokter de boer; alle tijd en vriendelijkheid en 20 december heeft me telefonisch op de hoogte gesteld van een doorverwijzing. kort maar krachtig was hij in mijn leven. als limburger zal ik voor hem wen al zijn dierbaren een weesgegroetje bidden bij Onze Lieve vrouw.

Onwerkelijk.... Onwerkelijk dat Siep er niet meer is. Siep: belangstellend,duidelijk, direct en altijd open voor overleg. Een gemis in de verloskunde. Maar bovenal een gemis voor zijn vrouw, kinderen en verdere familie. Ik wens hen dan ook veel sterkte en kracht toe!

Met grote verslagenheid hoorden wij van het noodlottig ongeluk van Siep de Boer. Begin jaren ‘80 begon Siep als regioroeier op de Algemene Groninger Studenten Roeivereniging Gyas, daarna roeide hij in de eerstejaars zware acht van ‘81/’82. Deze acht kreeg een uitzending naar de studentenkampioenschappen in Milaan. Na het wedstrijdroeien heeft Siep nog een aantal jaren gecoacht, serieus maar altijd met veel humor. Zijn vrouw Ieke Dekker was eveneens Gyasser en ook een aantal jaren lid van het bestuur van Oud Gyas. Op deze plek willen wij namens alle leden Ieke en kinderen veel sterkte wensen bij het dragen van dit grote verlies.

Verschrikkelijk bericht. In zijn Gyas tijd heb ik veel met Siep van doen gehad. Eerst als coach van zijn ploeg, later hebben we samen gecoacht. Serieus, uitgesproken en met veel zware humor. Fanatiek roeien, mooie wedstrijdweekenden en geweldige ploegmaaltijden. Afgelopen zomer spraken we elkaar sinds lange tijd weer eens en het was weer als vanouds. De liefde waarmee hij over Ieke en de kinderen vertelde vond ik geweldig. Hoe groot moet het gemis zijn. Ieke, Pjotr, Jorrit en Amarens heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van Siep.

Ieke, wat moet het zwart zijn nu. Ik denk terug aan die goedlachse beer waar Camiel en ik bij in huis woonden. Drinken en discussiëren over van alles, langer en later dan goed voor ons was. Maar daar is het voor hem niet bij gebleven, want hij heeft het nodige gepresteerd in zijn leven. Wat mij bij zal blijven, is het gevoel van verwantschap van toen. Veel sterkte toegewenst

Beste Ieke, Ook ik denk aan je en wens jou en je kinderen heel veel sterkte. Wat een schrik en wat een verlies in jullie leven. Ik wens jullie troost, steun en kracht om verder te gaan. Dorien Jacobs-de Jong (dochter van Nan,)

Vliegveld Salzburg 19 januari jl. Na een paar dagen skien in Zell am See, reizen Anouk en ik weer terug. We bestellen koffie en thee. En dan: "papa, papa, lees!" Een bericht van Amarens. Niet te bevatten. Ik vloek, kan het niet begrijpen. Wat is er gebeurd Is het wel echt Anouk vraagt wat ze terug moet sturen. "Misschien kun je bellen", zeg ik. Anouk belt Amarens en gaat op een rustige plek zitten. Dan krijg ik haar ook nog even. Amarens, Amarens, wat een verdriet. Ik breek als jij vertelt over het ongeluk, jullie reis naar Oostenrijk. Siep is Siep niet meer. Na het gesprek omhelzen Anouk en ik elkaar. En we huilen. Om Siep. Om jullie: Ieke, Pjotr, Jorrit en Amarens. Om de opa's en de oma's. Om alles, om het leven. Daarna zitten we stil tegenover elkaar. We denken terug aan de tijd dat we jullie leerden kennen in Eelde. Zelfde school: De Kooi; zelfde hobby: zeilen (jullie iets fanatieker), wintersport in Andermatt, zeilschool Garyp, klussen aan de auto (Siep), discussies over zorg (Siep de dokter, ik net even anders), enz. We leerden jullie kennen. Ook in moeilijke tijden. Ook als jullie naar Vlissingen verhuizen blijft het contact tussen de grote vriendinnen Anouk en Amarens bestaan. En met ons. Inmiddels zijn we jaren verder. Wij hebben ons portie verdriet ook wel gehad. En de weg naar dat verdriet is snel afgelegd. Maar weet dat er een betere tijd komt, hoewel wij ook weten dat je dat nu nog niet wil of kan. Wij stappen in ons vliegtuig en komen ondanks een forse mistbank op schiphol veilig thuis. Het voelt zo onwerkelijk dat jullie werkelijkheid een andere is. Lieve mensen. Heel veel sterkte. We koesteren onze herinneringen en nemen die mee de toekomst tegemoet. Kees Donkervoort Anouk, Hester en Jonne

Diep geschokt en intens verdrietig. Siep was een geweldige collega. Vol passie altijd met een glimlach. Daarnaast voor ons ook een fantastische gynaecoloog. Eind mei verwachten wij ons kleintje. Ik zie Siep nog glimlachend onze eerste echo maken. Rust zacht.

Lieve Ieke, Jorrit, Pjotr en Amarens, Geschokt was ik door het bericht over het overlijden van Siep. Na altijd met plezier bij jullie over de vloer te komen, schieten hier woorden te kort. Ik wens jullie enorm veel sterkte. Ik denk aan jullie.

Siep, met die mooie, open kop, dat dikke zwarte haar, en altijd en overal die olijke grijns.... Met zoveel plezier volgde jij je opleiding, solide, eerlijk en betrouwbaar en met aandacht voor iedereen. In Eelde, bijna buren, zag ik hoeveel en hoe vrolijk Siep hield van zijn gezin en van het leven. Het is bijna niet te bevatten hoe verdrietig dit voor jullie moet zijn. Heel veel sterkte nu en in de toekomst.

Leo en Marij Bruens - Stein woensdag 21 januari 2015 Enorm geraakt zijn wij door het plotselinge overlijden van Siep de Boer. Zo'n droevig bericht!...de zoon van onze achterburen Rein en Ina. Wat een intens verdriet moet dit zijn voor jullie allen!! Als 11 jarig jongetje in 1974 werden we buurtgenoten. Onze gedachten gaan uit naar zijn vrouw Ieke en zijn kinderen. ..en de rest van de familie.Mogen zij de kracht vinden om het verlies van Siep te dragen. Heel heel veel sterkte! In gedachten bij jullie!

Lieve Ieke, Wat een verdrietig nieuws! Ik leerde Siep kennen aan boord van de 'Domino' van Roelandt en Chris Mijnlieff. We maakten een mooie overtocht naar Ramsgate. Siep en ik deelden de hondenwacht. Prachtige heldere nacht, veel sterren. Op dat soort momenten kom je tot dieper gaande gesprekken, en leerde ik Siep kennen als een verstandig evenwichtig en geestig mens. Ik wens jou en de kinderen heel veel sterkte met dit onvoorstelbare verlies. Hartelijke groet, Rudolph Snethlage

Zeer gecondoleerd met jullie grote verlies. Heel veel sterkte. Siep heeft ook voor mij veel betekend. Als onderdeel van de door hem en Jan gecoachte vier-met-stuurman heb ik in de tweede helft van de tachtiger jaren geleerd wat samen (heel hard) werken is. De coaching en sfeer waren serieus, maar ik herinner me ook enorme lachpartijen. Voor een klein jaar was deze ploeg een soort familie voor me. Het was allemaal heel bijzonder. Dank daarvoor, Siep, ik zal je niet vergeten.

Siep, een stoere en sportieve vent met humor. Ik vond het altijd prettig en leuk werken met hem op de OK. Als het kon, werd er gelachen. Ik zal hem missen. Ik wens jullie heel veel sterkte toe met dit grote verlies.

Ieke, wat een verschrikkelijk bericht mocht ik ontvangen, praktisch gelijktijdig zowel van mijn ouders (wat i s de wereld toch klein) als van Ilse. Siep was 'één van de coaches van de Gyas damesacht in reeds lang vervlogen tijden, maar die onuitwisbaar in het geheugen staan gegrift. Jij coachte het jaar daarop de dames 4+ waarvoor ik letterlijk te licht werd bevonden, maar daardoor wel geschikt was als stuurvrouw. Leuke tijden hebben wij in Groningen en in Amsterdam op de roeibaan beleefd. Jullie waren beide twee krachtige, sportieve persoonlijkheden, met veel gevoel voor humor. Onvoorstelbaar dat Siep er nu niet meer is. Ik wens jou en jullie kinderen heel veel sterkte toe om dit zware verlies te dragen.

Wij waren- en zijn stil van het nieuws van dit plotselinge overlijden.. We herinneren ons dokter Siep de Boer als een grappenmaker met zijn hart op de tong, met een groot enthousiasme en liefde voor zijn vak, die ons stuk voor stuk fijn heeft begeleid in ons coschap gynaecologie. Onze laatste herinneringen aan hem zijn die van onomwonden, grappige commentaar op ons tijdens ons geklungel in de behandelkamer, enthousiaste verhalen over zijn gezin, sport, en geplande reizen. Voor zijn familie en vrienden wensen wij alle kracht en sterkte bij de verwerking van dit grote verlies.

Onze dochter moest van dr. De Boer opgenomen worden toen ze bijna 37 weken zwanger was van een tweeling. Hij verraste ons door in de namiddag van vrijdag 8 maart 2013 te komen kijken naar de gezond geboren Tygo en Fleur. Onze oprechte deelneming en sterkte gewenst bij het verwerken van dit verlies.

Nog steeds onvoorstelbaar...Siep, stoere en fijne collega uit de opleidingstijd in Leeuwarden, rots in de branding, hoe is het mogelijk... Ik wens zijn familie alle kracht toe.